-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:36041 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:26

مجادله با پيامبر از نظر قرآن، آزاد است يا ممنوع؟
مجادله و استدلال به مسلٌمات نزد طرف بر ضدٌ او، يكي از طرق استدلال است كه در اسلام به آن دعوت شده است، آنجا كه خدا به پيامبر دستور ميدهد كه «وَ جادِلْهُمْ بِالٌتي هِيَ أَحْسَنُ» نمل/ 125: [با آنها با شيوه زيبا به جدال برخيز.]
معالوصف مجادله و مناقشه با پيامبر حرام و ممنوع است و مقصود آن همان «مراء» و تعصب بر باطل ميباشد، چنانكه ميفرمايد:
«وَ مَنْ يًشاقِقِ الرٌَسُولَ مِنْ بَعْدِ ما تَبَيٌَنٌَ لَهُ الْهُدي وَ يَتٌَبعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنينَ نُوَلٌِهِ ما تَوَلٌي وَ نُصْلِهِ جَهَنٌَمَ وَ ساءَتْ مَصِيراً» نساء/ 115.
[هر كس كه با پيامبر پس از روشن شدن نشانه حق، به جدال و نقاش برخيزد از غير راه مؤمنان پيروي كند وارد دوزخ ميسازيم چه سرانجام بدي است.]
جمله «مِنْ بَعْدِ ما تَبَيٌَنَ لَهُ الْهُدي» بيانگر همين واقعيت است و اين كه هدف از «مناقشه» حقيقتيابي نبوده و جز لجاجت، چيزي در كار نباشد.
از اين جهت در آيات ديگر ميفرمايد: «وَ مَنْ يُشاقِقِ اللهَ وَرَسُولَهُ فَإِنٌَ اللهَ شَديدُ الْعِقابِ» انفال/13 [هر كس با خدا و پيامبر او به مخالفت برخيزد، خدا سخت كيفر است.]
با اين بيان مفاد ديگر آياتي كه مجادله با پيامبر را نكوهش ميكند، روشن ميگردد چنانكه ميفرمايد:
«يُجادِلُونَكَ فِي الْحَقِ بَعْدَ ما تَبَيٌَنَ» انفال/6 [با تو پس از روشن كردن واقعيتها مجادله ميكنند.]
اين نوع مجادلهها كه براي حقيقت يابي و واقع بيني صورت نميگيرد، محر‍ٌَم و ممنوع است ولي اگر طرف به خاطر درك حقيقت از درِ جدال وارد شود و سرانجام پس از روشن گشتن حق، از حق پيروي نمايد هرگز حرام نبوده و پيامبر نيز به اين نوع مذاكرهها گوش فرا ميدهد و مجادله مردم نجران با پيامبر اين نوع از مجادله بود و قرآن آن را در سوره آل عمران آيههاي 59 و 60 نقل نموده است.

منشور جاويد ج 7
آية الله جعفر سبحاني

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.